ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Κυριακὴ 23 Ἰουνίου.

Κυριακὴ Η΄ ἀπὸ τοῦ Πάσχα. Κυριακὴ τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς.

Μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀγριππίνης.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ ὀγδόῃ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, τὴν ἁγίαν Πεντηκο-στὴν ἑορτάζομεν.

Εἴδησις: Δεῖ γινώσκειν ὅτι ἀπὸ τοῦ ἀποδείπνου τῆς παρούσης ἑσπέρας, ἀρχόμεθα αὖθις λέγειν μετὰ τὸν εὐλογητόν, τὸ· Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι, Βασιλεῦ οὐράνιε…εἶτα τὸ τρισάγιον καὶ τὰ ἑξῆς. Οὕτω δὲ γί-νεται ἡ ἔναρξις τοῦ ἀποδείπνου, τοῦ μεσονυκτικοῦ, τῆς τριθέκτης καὶ τῆς θ΄ ὥρας, ὡς σύνηθες.

Τυπικαὶ διατάξεις τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Ἐν τῷ μικρῷ ἐσπερινῷ

Μετὰ τὸν εὐλογητόν του ἱερέως, τὸ· Δεῦτε προσκυνήσωμεν…καὶ ὁ προοιμιακὸς ψαλμός. Εἰς τὸ· Κύριε ἐκέκραξα…ἰστῶμεν στίχους δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ γ΄ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς· Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν… Γλώσσαις ἀλλογενῶν…Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον…δευτε-ροῦντες τὸ α΄. Δόξα καὶ νῦν, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς· Ὅτε τὸ Πνεῦμά σου, καταπέμψας…Τὸ· Φῶς ἱλαρόν…τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας· Ὁ Κύ-ριος ἐβασίλευσεν…μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἰς τὸν στίχον τὰ ἀπόστιχα ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς· Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν…Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας…Ἐν ταῖς αὐλαῖς σου ὑμνήσω σὲ…μετὰ τῶν στίχων αὐτῶν, ὡς κεῖνται ἐν τῷ μεγάλῳ ἐσπερινῷ. Δόξα καὶ νῦν, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς· Τριάδα ὁμοούσιον ὑμνολογήσωμεν…Τὸ· Νῦν ἀπολύεις…Τρισά-γιον…καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς· Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…ἅπαξ. Ἀπόλυσις.

Ἐν τῷ ἀποδείπνῳ

Ἐν τῷ μικρῷ ἀποδείπνῳ, κανόνα καὶ οἴκους τῆς Θεοτόκου οὐ λέγο-μεν. Εἰς τὸ τρισάγιον, τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς· Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσ-σας συνέχεε…

Ἐν τῷ μεγάλῳ ἐσπερινῷ

Μετὰ τὸν προοιμιακόν, στιχολογοῦμεν τὸ α΄ κάθισμα τοῦ Ψαλτη-ρίου, ὅλον. Εἰς δὲ τὸ· Κύριε ἐκέκραξα…ἱστῶμεν στίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς γ΄ πρὸς ἦχον α΄· Πεντηκοστὴν ἐορτὰ-ζομεν…Γλώσσαις ἀλλογενῶν…Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον… δευτεροῦντες τὸ α΄, εἶτα τὰ ἕτερα στιχηρὰ ἰδιόμελά ε΄ πρὸς ἦχον β΄· Εἴ-δομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν…Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας…Ἐν ταῖς αὐ-λαῖς σου ὑμνήσω σὲ τὸν Σωτηρὰ τοῦ κόσμου…Ἐν ταῖς αὐλαῖς σου Κύριε… Τριάδα ὁμοούσιον ὑμνολογήσωμεν…δευτεροῦντες τὸ α΄. Δόξα καὶ νῦν, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς· Δεῦτε λαοί, τὴν τρισυπόστατον Θεότητα προσ-κυνήσωμεν…Εἴσοδος, τὸ· Φῶς ἱλαρόν…τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας· Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν…μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἶτα τὰ γ΄ ἀναγνώσματα τῆς ἡμέρας· α΄. Συνάγαγέ μοι ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τῶν πρεσ-βυτέρων τοῦ λαοῦ… (Ἀριθμῶν τὸ Ἀνάγνωσμα. Κεφ΄. ια΄. 16), β΄. Τὰ τέκνα Σιών, χαίρεται καὶ εὐφραίνεσθε ἐπὶ Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν…(Προ-φητείας Ἰωὴλ τὸ Ἀνάγνωσμα. Κεφ΄. β΄. 23), γ΄. Λήψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν, καὶ ἀθροίσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν γαιῶν…(Προφητείας Ἰεζεκιὴλ τὸ Ἀνάγνωσμα. Κεφ΄. λστ΄. 24). Εἰς τὴν λιτήν, τά γ΄ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς· Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας…Ἐν ταῖς αὐλαῖς σου ὑμνήσω σέ…Ἐν ταῖς αὐλαῖς σου Κύριε… Δόξα καὶ νῦν, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς· Ὅτε τὸ Πνεῦμά σου, καταπέμψας…Εἰς τὸν στίχον, ψάλλομεν τὰ γ΄ στιχηρὰ ἰδι-όμελα τῆς ἑορτῆς· Ἀγνοοῦντα τὰ ἔθνη Κύριε…Κύριε, τοῦ Ἁγίου Πνεύ-ματος ἡ ἐπιφοίτησις… Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε…Δόξα καὶ νῦν, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς· Γλώσαι ποτὲ συνεχύθησαν…Τό· Νῦν ἀπολύεις… Τρισάγιον…καὶ τὸ ἀπολυτικὸν τῆς ἑορτῆς· Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…ἐκ γ΄. Ἡ εὐλόγησις τῶν ἄρτων, καὶ ἀνάγνωσις εἰς τὰς Πράξεις. Εἶτα τὰ λοιπὰ τῆς ἀγρυπνίας.

Μὴ τελουμένης ἀγρυπνίας, τῇ Κυριακῇ πρωῒ, ἐν τῷ μεσονυκτικῷ, ὁ ν΄ ψαλμὸς χῦμα, τὸ· Τρισάγιον…τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς· Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…αἱ δεήσεις καὶ ἡ συνήθης τοῦ μεσονυκτικοῦ ἀπόλυσις.

Ἐν τῷ ὄρθρῳ

Εἰς τὸ· Θεὸς Κύριος…τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς· Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…ἐκ γ΄. Εὐθὺς ἡ στιχολογία τοῦ Ψαλτηρίου ὡς ἐξῇς: ὁ ἀνα-γνώστης· Κύριε, ἐλέησον γ΄, Δόξα, καὶ νῦν…Καὶ ἀναγινώσκει τὸ Β΄ κά-θισμα τοῦ Ψαλτηρίου. Εἰς τὸ τέλος αὐτοῦ λέγει· Δόξα, καὶ νῦν. Ἀλ-ληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα δόξα σοι, ὁ Θεός. Ἐκ γ΄. Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν Κύριε δόξα σοι. Ὁ ἱερεύς· μικρὰ συναπτὴ καί· Ὅτι σὸν τὸ κράτος…Ὁ χορός· Ἀμήν, καὶ ψάλλεται τὸ κάθισμα τῆς ἑορτῆς· Τὴν μεθέορτον πιστοὶ…Δόξα καὶ νῦν∙ τὸ αὐτὸ…Εἶτα ὁ ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον γ΄, Δόξα, καὶ νῦν. Καὶ ἀναγινώσκει τὸ Γ΄ κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. Εἰς τὸ τέ-λος αὐτοῦ λέγει· Δόξα, καὶ νῦν. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα δόξα σοι, ὁ Θεός. Ἐκ γ΄. Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν Κύριε δόξα σοι. Ὁ ἱερεύς· μικρὰ συ-ναπτὴ καί· Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος…Ὁ χορός· Ἀμήν, καὶ ψάλλεται το κάθισμα τῆς ἑορτῆς· Ἥ τοῦ Πνεύματος πηγὴ…Δόξα καὶ νῦν∙ τὸ αὐ-τὸ…Εὐθὺς ὁ Πολυέλεος, μεθ’ ὃν κάθισμα τῆς ἑορτῆς· Μετὰ τὴν ἔγερσιν Χριστὲ…Δόξα καὶ νῦν· τὸ αὐτό…Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ἀναβαθμῶν τοῦ δ΄ ἤχου. Προκείμενον· Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐ-θείᾳ…μετὰ τοῦ στίχου αὐτοῦ. Τὸ· Πᾶσα πνοή…Εἶτα τὸ θ΄ ἑωθινὸν Εὐαγ-γέλιον πρὸ τῶν ἁγίων θυρῶν. Τὸ· Ἀνάστασιν Χριστοῦ…καὶ ὁ ν΄ ψαλμὸς χῦμα. Δόξα· Ταῖς τῶν Ἀποστόλων…Καὶ νῦν· Ταῖς τῆς Θεοτόκου….Εἳς τὸν στίχον, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς· Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε…

Εἶτα οἱ κανόνες τῆς ἑορτῆς· ὁ πρῶτος, τοῦ βαρέως ἤχου, μετὰ τῶν εἱρμῶν, εἰς η΄ τροπάρια καὶ ὁ ἰαμβικὸς, τοῦ δ΄ ἤχου, μετὰ τῶν εἱρμῶν, εἰς Ϟ΄ τροπάρια. Οὐ λέγομεν δὲ ἐν αὐτοῖς στίχους τῶν ᾠδῶν, ἀλλ’ οἱ μὲν εἱρμοὶ ἄνευ στίχου, τὰ δὲ τροπάρια μετὰ τοῦ· Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι, καὶ εἰς τὰ δύο τελευταῖα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς τοῦ ἰαμβικοὺ κα-νόνος, τὸ· Δόξα…καὶ τὸ· Καὶ νῦν...Μεθ’ ἑκάστην δὲ ᾠδήν, καταβασίαι διπλαῖ, οἱ εἱρμοὶ ἀμφοτέρων τῶν κανόνων, ἤτοι· Πόντῳ ἐκάλυψε…καὶ  Θείῳ καλυφθείς…Ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς, κάθισμα τῆς ἑορτῆς· Οἱ τοῦ Σωτῆρος ἐρασταὶ χαρὰς ἐπλήσθησαν…Δόξα καὶ νῦν· τὸ αὐτό…Ἀφ’ ἕκτης κον-τάκιον τῆς ἑορτῆς· Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε…καὶ ὁ οἶκος αὐ-τῆς· Ταχεῖαν καὶ σταθηρὰν δίδου παραμυθίαν τοῖς δούλοις σου…Συνα-ξάριον τοῦ Μηναίου, εἶτα τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἡ τιμιωτέρα οὐ στιχο-λογείται, ἀλλὰ ψάλλεται ἡ θ΄ ᾠδὴ ἀμφοτέρων τῶν κανόνων μετὰ τοῦ ῥηθέντος στίχου. Καταβασίαι· Μὴ τῆς φθοράς…Χαίροις ἄνασσα...

Ἑξαποστειλάρια τῆς ἑορτῆς· Τὸ Πανάγιον Πνεῦμα…ἐκ β΄, καὶ τὸ ἕτερον· Φῶς ὁ Πατήρ, φῶς ὁ Λόγος…Εἰς τοὺς αἴνους, ἱστῶμεν στίχους δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ γ΄ προσόμοια τῆς ἑορτῆς· Παράδοξα σήμερον…Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἦν με ἀεί, καί ἔστι…Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, φῶς, καὶ ζωὴ…δευτεροῦντες τὸ α΄. Δόξα καὶ νῦν, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς· Βα-σιλεῦ οὐράνιε…Δοξολογία μεγάλη, τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς· Εὐ-λογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…ἅπαξ. Ἐκτενής, ἀπόλυσις καὶ ἡ α΄ ὥρα ἐν τῷ νάρθηκι.

Ἐν ταῖς ὥραις

Λέγομεν δὲ ἐν ταῖς ὥραις, Δόξα, τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς· Εὐ-λογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον τῶν ὡρῶν. Εἰς τὸ τρισάγιον, τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς· Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συ-νέχεε…

Εἰς τὴν Λειτουργίαν  

Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς. Εἰς δὲ τὸ β΄ ἀντίφωνον λέγομεν τὸ· Σῶσον ἡμᾶς Παράκλητε ἀγαθὲ,, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. Εἰσοδικὸν τὸ· Ὑψώ-θητι Κύριε ἐν τῇ δυνάμει σου· ᾄσωμεν καὶ ψαλοῦμεν τὰς δυναστείας σου. Σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ, ψάλλοντάς σοι Ἀλληλούϊα. Εἶτα τὸ ἀπο-λυτικὸν τῆς ἑορτῆς· Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…Δόξα καὶ νῦν, τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς· Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε…Ἀντὶ δὲ τοῦ τρισαγίου τὸ· Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε... Προκείμενον, ἀπόστολος, ἀλληλουϊάριον καὶ εὐαγγέλιον τῆς ἑορτῆς, ἤτοι: Ἀπόστολος· Ἐν τῷ συμ-πληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν πάντες οἱ ἀπόστολοι… (Πράξ. β΄ 1-11), ὁ ζήτει τῇ ὀγδόῃ Κυριακῇ ἀπὸ τοῦ Πάσχα. Εὐαγγέλιον, ὁμοίως· Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς Ἑορτῆς…(Ιωαν. ζ΄ 37-52), ὁ ζήτει τῇ ὀγδόῃ Κυριακῇ ἀπὸ τοῦ Πάσχα. Εἰς τὸ Ἑξαιρέτως, ὁ εἱρμὸς τῆς θ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος· Μὴ τῆς φθορᾶς…Κοινωνικὸν· Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ…Ἀντὶ τοῦ· Εἴδομεν τὸ φῶς…τὸ ἀπο-λυτίκιον τῆς ἑορτῆς· Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν…Μετὰ τὴν ὀπισ-θάμβωνον εὐχήν, τὸ· Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου…ἐκ γ΄. Δόξα καὶ νῦν οἱ δύο ψαλμοὶ· Εὐλογήσω τὸν Κύριον…Ὑψώσω σὲ ὁ Θεός μου…καὶ ἡ ἀπόλυσις. 

Σημείωσις: Ἡ ἀκολουθία τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀγριππίνης, θὰ ψαλλεῖ τῇ αὐτῇ ἡμέρα ἑσπέρας εἰς τὸ μικρὸν ἀπόδειπνον. 

πηγή