Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Εγκώμιο στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. (Αγ. Μοδέστου Ιεροσολύμων)

 



Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου, αυτής που παραμένει πάντα και μετά τη γέννα, της οποίας το σώμα διαφυλάχθηκε άφθορο στον τάφο από τον προελθόντα εξ αυτής Σωτήρα Χριστό.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας «πνεύματα και ψυχαί δικαίων τετελειωμένων» πέτυχαν τη θεία από το Χριστό αιώνια παρηγοριά.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της όποιας ανακαινισθήκαμε μυστικά και ναός του Θεού έχομε γίνει.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου εκ της οποίας προήλθε η παγκόσμια διπλή θεραπεία, που θεραπεύει σωματικά και πνευματικά για την καλή υγεία της οικουμένης.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας έχει δοξαστεί κι έχει ευλογηθεί το γένος μας στο Χριστό το Θεό σαν σώμα αυτού αδιαίρετο, και δοξολογείται και προσκυνείται υπό «επουρανίων και επιγείων και καταχθόνιων» σύμφωνα με τις Γραφές.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας λάβαμε εμείς «την άφεσιν των παραπτωμάτων ημών» και έχομε λυτρωθεί από την τυραννίδα του πονηρού.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας ανανεώθηκαν τα σύμπαντα και ενώθηκαν τα γήινα με τα ουράνια και υμνούν και διακηρύσσουν μαζί τους «Δόξα εν υψίστοις Θεώ· και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας η ασύλληπτη άπειρη φιλανθρωπία της Τρισυπόστατης Θεότητας έχει φανερωθεί σ’ εμάς εκπλήσσοντας τις Άγιες Δυνάμεις των Ουρανών και μας παρακινεί στην ομολογία και στον ατέλειωτο έπαινο της ανείπωτης ευσπλαχνίας και της καλωσύνης της.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμέυης Θεοτόκου την οποία οι προφήτες και οι δίκαιοι διαλαλούσαν με εξυμνούσα σάλπιγγα, αφού επιθυμούσαν να φτάσουν στην πολυπόθητη ημέρα αυτής κατά την οποία θα προήρχετο ο εξ αυτής Σωτήρας που θα λύτρωνε αυτούς από τα αναπόφευκτα δεσμά του Άδη.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας Θεός πάνω στη γη και άνθρωπος στον ουρανό είναι ο ίδιος, κι έγινε αναλλοίωτα και αδιαίρετα για τον οίκτο και τη θεία οικονομία. Αυτή που κάποτε άκουσε «Γη ει και εις γην απελεύση» αφού ενσαρκώθηκε απ’ αυτήν Χριστός ο Θεός που κάθισε στο δεξιό μέρος του Πατρός πάνω από τα Χερουβίμ και Σεραφίμ και Θρόνους και Δυνάμεις και Κυριότητες και Εξουσίες και Αρχές και Αρχαγγέλους και Αγγέλους.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας «Χριστόν ενδεδύμεθα και τέκνα του Θεού κατηξιώθημεν γενέσθαι».
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου διά της οποίας, προσελθούσης «της αληθινής αμπέλου» ξεφύτρωσαν απ’ αυτήν οι πανένδοξοι Απόστολοι όπως ακριβώς τα κλήματα διασκορπισθέντες μέχρι τα πέρατα της γης, και γέμισαν όλη την οικουμένη με τον ενάρετο καρπό της ευσέβειας και με τα θαύματά τους.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξσσμένης Θεοτόκου διά της οποίας αφού ακτινοβόλησε ο Χριστός το άγιο και φωτοποιό φως άναψαν απ’ αυτό σαν πηγές φωτός ανά τον κόσμο οι άγιοι μάρτυρες, υφιστάμενοι τα ίδια μ’ αυτόν παθήματα οι όποιοι και μέχρι θανάτου παρα­δεχόμενοι αυτήν σαν Θεοτόκο απεκόμισαν απ’ αυτόν τους στεφάνους της δικαιοσύνης.
Ευλογημένη κοίμηση της πολυδοξασμένης Θεοτόκου γύρω από την οποία από τον ουρανό κατεβαίνουν άγγελοι και αρχάγγελοι και από τα πέρατα της γης έξοχοι απόστολοι συγκεντρώνονται, όπως μόνος ο Θεός γνωρίζει, ο οποίος καθοδήγησε και συγκέντρωσε αυτούς σε πανάγια τελετή της Θεομητρικής αυτού κοιμήσεως, εκπληρώνοντας σ’ αυτό το σημείο το από παλιά λεχθέν Μωσαϊκό πρόσταγμα απ’ αυτόν «Τιμάν τους τεκόντας» γιατί είναι εκ φύσεως γενναιόδωρος και πανάγαθος ο Δεσπότης μας.
Χαίρε αγαπημένε στο Θεό, έμψυχε ναέ του απείρου Υψίστου, όπου η άυλη υπάρχουσα σοφία Θεού του Πατρός αφού κατοίκησε, έχτισε Χριστός ο Θεός το ναό του σώματος αυτού, ο οποίος βρήκε τη δική του ανάπαυση σε σένα για τη σωτηρία του κόσμου και ο οποίος διάλεξε εσένα για την αιώνια πανένδοξη ανάπαυσή του.
Χαίρε παναγία Θεοτόκε, γιατί ο βασιλιάς της δόξας, Κύριος ο  Ιησούς, ο οποίος διάλεξε να γίνεις εσύ η πνευματική βασιλεία του πάνω στη γη και ο οποίος χάρισε διά σου την επουράνια βασιλεία του σ’ εμάς, στην οποία να είσαι συ άφθαρτη, τοποθέτησε εσένα ώστε να είσαι η πιο ένδοξη απ’ όλους για τη δόξα του Πατρός αυτού και του Πνεύματος.
Χαίρε συ που σε καταλαβαίνουν οι ευσεβείς πως έχεις μέσα σου το Θεό, γιατί από σένα ο Χριστός διάλεξε το γένος μας «και ύψωσε κέρας σωτηρίας ημίν», για ν’ αναγγείλουμε εμείς το λόγο της αλήθειας του σ’ όλα τα έθνη. Γιατί σώζει αλήθεια από κάθε θλίψη αυτούς που ομολογούν εσένα Θεοτόκο, ο Θεός που καθοδηγεί εσένα κοντά του, για να φροντίζεις για μας.
Χαίρε κόρη του Ιωακείμ και μητέρα του Θεού που δημιούργησε τα σύμπαντα η προσκληθείσα απ’ αυτόν στην κλήρωση της ευτυχίας, της ανώτερης απ’ όλων επί της γης και στον ουρανό ευτυχισμένων αγίων δυνάμεων.
Χαίρε, συ, που πηγάζεις τα φάρμακα, η οποία πήγασες το Χριστό, που γιατρεύει κάθε αρρώστια, που πηγάζει μυστικά της ζωοποιού χάριτος και του παναγίου πνεύματος αυτού τα νάματα, που τρέχουν σαν ποταμός στην αιώνια ζωή και που σε έστειλε μετά να τον αναθρέψεις «επί ύδατος αναπαύσεως αυτού».
Χαίρε πολυδοξασμένη μητέρα του αιωνίου φωτός, του Θεού που είναι αληθινός στη φύση και στην ουσία και από σένα αφού παρουσιάστηκε με τη δική μας φύση πάνω στη γη «και σημειώσαντος εφ’ ημάς το φως του προσώπου αυτού», απ’ αυτόν ένδοξα προσκλήθηκες εσύ να είσαι με θεία χάρη «κατενώπιον εν φωτί ζών­των».
Χαίρε το καταφύγιο των ανθρώπων προς το Θεό, ο οποίος προερχόμενος από σένα αφού προσλάβει εμάς και γίνεται «ημών καταφυγή και δύναμις» κάνει για μας μεγάλες θεραπείες και δυνάμεις στον κόσμο προς αύξηση της εκλογής των Χριστιανών, αφού προσκάλεσε εσένα, ευλογημένη Θεοτόκε, σε ανάμνηση αιώνια της ανείπωτης ευσπλαχνίας και φιλανθρωπίας αυτού που έγινε σ’ εμάς διά σου.
Χαίρε το από το Θεό κειμήλιο της επουρανίου βασιλείας όπου «ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» στάλθηκε πανηγυρικά χάρη της γιορτής των επουρανίων αγίων αγγέλων και των επιγείων θνητών να μεταφέρει την προσταγή σαν πολύ έντιμη στην άνω «εκκλησία των πρωτοτόκων».
Χαίρε μητέρα παναγία του Σωτήρος μας Θεού που βρίσκεται με τη βοήθειά σου μαζί μας κι εμείς μαζί του και όπως ακριβώς αξίωσε σέ στο πρόσωπο σου κυρίως και αληθώς να υμνηθεί αυτή που γέννησε το Θεό και να προσκυνηθεί απ’ όλους τους ευσεβείς επί της γης, το ίδιο και τώρα στους ουρανούς από τους αγίους αγγέλους σαν σεβαστή Μητέρα του Δεσπότη αυτών.
Χαίρε ιερωτάτη μητέρα αειπάρθενε, που γέννησες τον εκ Πνεύματος αγίου Χριστόν τον Υιό του Θεού που ενσαρκώθηκε σε σένα, τον άμεμπτο και στη Θεία και στην ανθρώπινη φύση· δηλαδή και στις δυο φύσεις και στα θελήματα και στις ενέργειες, που όταν ήθελε ενεργούσε σαν Θεός, όταν ήθελε ενεργούσε σαν άνθρωπος, ο οποίος ο ίδιος, ένας, διατηρούσε ασύγχυτα και αδιαίρετα με τις δύο καταστάσεις την εξουσία, τον οποίο και αφού παραμείνεις κοντά του με παρρησία, παρακάλεσε, αφού έτσι φρονείς πάντοτε, να φυλάττεται η εκκλησία του με ευσέβεια.
Χαίρε σεμνή αμόλυντη Θεοτόκε- γιατί ο Κύριος ο Θεός που από τον ουρανό ήλθε και κατοίκησε στην κοιλία σου χωρίς να εγκαταλείψει τους ουρανούς, όπως ακριβώς στην επίγεια πατρίδα απερίγραπτα, αυτός, καταξίωσε εσένα απ’ αυτήν την πρόσκαιρη επίγεια πατρίδα να φτάσεις στην ανώτερη επουράνια πατρίδα, την οποία και διά σου χάρισε στους αγίους, για να εξουσιάζεις σ’ αυτούς.
Χαίρε ιλαστήριο πλέον θείο και θεοκατασκεύαστο, διά του οποίου προήλθε η εξιλέωση και ο Σωτήρας Χριστός ο Θεός. Γιατί από σένα παναγία Θεοτόκε, αφού ντύθηκε το εκ πνεύματος αγίου του σώματος αυτού το παραπέτασμα, έγινε «αρχιερεύς εις τον αιώνα, κατά την τάξιν Μελχισεδέκ» καθώς έχει γραφτεί· αυτός που ανάλαβε να παραλάβει εσένα, χαρίζοντας πάντα, και παρακαλώντας διά σου εξιλέωση για την οικουμένη.
Χαίρε Μαρία, ο νοητός και λαμπρότατος Παράδεισος, αφού καρποφόρησες τον εκ Πνεύματος Αγίου του Θεού γεννώμενον καρπόν της ζωής και της αθανασίας, Χριστό το Θεό μας. Στον οποίο μετέχοντες με την ορθή πίστη

σ’ αυτόν αναζωογονηθήκαμε, και ο οποίος εγκατέστησε μ’ άφθαρτο το σώμα εσένα στον Παράδεισο και ο οποίος διά σου άνοιξε για χάρη μας την είσοδο σ’ αυτόν.
Χαίρε δέσποινα των ανθρώπων, παναγία Θεοτόκε, εκ της οποίας του κόσμου ο υπέρθεος Θεός και ο υπεράγαθος Δεσπότης μας συμμετέχοντας στη φύση ημών των θνητών σ’ όλα χωρίς αμαρτίες ήρθε στον κόσμο καταξιώνοντας και μας «κοινωνούς γενέσθαι της θείας αυτού φύσεως» δείχνοντας εύνοια ώστε να γίνεις εσύ νοητή πόλη αυτού και προσκαλώντας εσένα «Κύριος των δυνάμεων εν τη πόλει αυτού».
Χαίρε λιμάνι παγκόσμιο και φωτεινότατο, η αναδειχθείσα υπό του Θεού αληθινή Θεοτόκος. Γιατί δοκιμαζόμενη η ανθρωπότητα σ’ αυτό το πέλαγος της ζωής έχει σωθεί από σένα και διά σου έχει αποκτήσει η ανθρωπότητα χαρίσματα και αιώνια αγαθά από εκείνον που σε θαύμασε κατά την επίγεια ζωή και που σε υπερδοξάζει στον αιώνα του αιώνος.

(«Κοίμηση», εκδ. Ακρίτας)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου